Eerste reisverslag!
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Krijn & Linda
27 Januari 2012 | Peru, Cuzco
Hola todos!
Vanuit Cusco, Peru een eerste reisverslag van onze afgelopen week! Helaas moet ik dit bericht in m'n eentje typen. Krijn ligt ziek op bed :'(. Daarom schrijf ik - uiteraard met goedkeuring van Krijn, haha - dit bericht. Ondanks ik beloofd heb niet te lange verslagen te maken, moet dit verslag wel wat langer zijn om jullie de verhalen van onze leuke trips niet te onthouden. We hopen dat jullie het met plezier lezen!
Zoals in vorig verslag beschreven heeft Krijn gelukkig nog op de laatste dag voor vertrek zijn paspoort weten te regelen. We konden dus onbezorgd op reis. Dachten we. Sta je 's ochtends om 6.30u op schiphol om in te checken, wordt er gevraagd naar je visum om in de verenigde staten te kunnen betreden voor de overstap in New York. Uhh, die hebben we niet, heeft niemand ons verteld? Om vervolgens een antwoord te krijgen als ‘ja, dan moet je deze nog even aanvragen, dan heb je het binnen een kwartier tot 72 uur’. Een dag om afscheid te nemen is nooit leuk, maar dit veroorzaakte toch nog wel even extra paniek. Gelukkig hadden we geen strafblad of bedoelingen om voor lange tijd de VS onveilig te maken, dus kregen we dit visum binnen een kwartier. Gelukkig, inchecken vervolgens gelukt! Na even gezellig met beide families te hebben gezeten bij de ‘hello goodbye’-arrival, was het tijd om afscheid te nemen en het vliegtuig naar New York te pakken. Na wat pakjes zakdoeken te hebben weggegooid , zijn we zonder problemen in 8 uur naar NY gevlogen. Na 2 uur van ‘’strenge’’ douane-controle, een pak mini Pretzels en een pakje reisziekte-tabletten te hebben gekocht, konden we in het vliegtuig naar Lima stappen. Je waande je meteen in Latijns-Amerika, donker haar, spaanse woorden en super schattige kindjes. Na weer een vlucht van 8 uur naar Lima, hebben we zo’n anderhalf uur moeten wachten voor we ons visum voor 90 dagen aan konden vragen. Meteen de backpacks opgehaald en toen geld proberen te pinnen. Helaas, de Rabopas geeft bij bijna alle reizigers in Peru problemen. Creditcard is dus zeer aanbevolen!! Na een laatste controle op het vliegveld kwamen we in de ontvangsthal, waar een mannetje – die twee uur op ons heeft gewacht- met een bordje stond met onze namen. Vervolgens werden we binnen 20 min. naar ons hotel in Lima gebracht, waar het zo’n 25 graden was.
De volgende ochtend hebben kort ontbeten, de tassen weer ingepakt om vervolgens in 6 uur naar Paracas gereden te worden met de bus. Het schrijven over het gebruiken van het verkeer in Peru heeft eerst nog wat uitleg nodig. Zo kennen ze dezelfde soort wegen en dezelfde soort gebruikers van deze wegen als in Nederland, maar wordt er anders omgegaan met regels. Zo hebben ze een keurige witte lijn die de rijbanen scheidt, alleen maken ze hier de regel: links=rechts, tot het echt gevaarlijk wordt. Claxoneren wordt bij ons gebruikt bij gevaar, in Peru wordt er geclaxoneerd om de ander te laten weten dat je de fout ingaat door op een kruising geen voorrang te verlenen of te laten weten dat je gevaarlijk in gaat halen. We hebben soms met kromme tenen in de taxi/bus gezeten! Haha.
Goed, eenmaal aangekomen in Paracas werden we door een schattige Peruviaan opgehaald en naar ons ***hotel gebracht, met uitzicht over de pacifische oceaan! (zie foto’s) De volgende ochtend werden we door dezelfde schattige chauffeur opgehaald (en nog op tijd ook!!) om naar de boot naar Islas Ballestas (poor man’s Galapagos) gebracht te worden. Foto’s van dit prachtige natuurreservaat worden geplaatst.
Na ons witte huidje te hebben verruild voor een rode, werden we naar Ica en Huacachina gebracht. Hier zouden we een rondleiding door de plaatselijke wijngaard krijgen, maar zijn we door onze gids overgehaald om eerst te gaan sandboarden in de zandduinen van Huacachina! We kregen een instructeur aangewezen om vervolgens in een achtbaanrit(!) met een sandbuggy bij 3 zandduinen te kunnen sandboarden. Bij de eerste kregen we uitleg en zijn we van zit/buiklig/staand naar beneden gegleden op de board. Bij de tweede en derde was het de bedoeling dat we staand naar beneden zouden gaan. Omdat de afdaling steeds groter werd en Krijn het zat was om telkens staand te vallen, ging hij bij de meest grote afdaling zittend. Van de afloop van deze laatste rit naar beneden zullen we een filmpje op youtube plaatsen (gemaakt door de instructeur die aan de voet van de 30m hoge zandduin stond), de link volgt nog. Na een goede douche voor Krijn en super lekker eten, werden we naar de wijngaarden gebracht, waar we vol werden gegooid met Pisco. Dit is een soort wijn (mag ik zo niet noemen, maar zo smaakte het), die veel wordt gedronken in Peru.
Hierna werden we weer op de bus gezet naar Nazca, waar het die dag 37 graden was. Gelukkig was het bij aankomst wat minder warm. De volgende ochtend zijn we samen met twee Russen in een vliegtuigje -in drie kwartier- over de Nazca-lijnen gevlogen (ff googlen), wat voor mij na een half uur al een sick-ride werd haha. Gelukkig had de piloot genoeg zakjes mee en werd me beloofd nog maar 4 min. te moeten vliegen. Eenmaal geland wenste de Russin me nog in haar beste engels beterschap. Hierna hebben we een archeologische tour gedaan, waarbij we overblijfselen van de Nazca-cultuur van dichtbij hebben mogen bekijken. Foto’s volgen.
Die avond zouden we om 20.00u op worden gehaald door een peruaanse taxichauffeur, maar om 21.00u was er nog niemand en onze bus zou om 21.30u vertrekken. Zelf maar een taxi geregeld voor het geval de bus op tijd zou komen. Na een half uur te hebben gewacht bij het busstation, was de bus er nog niet maar kwam onze taxichauffeur langs om zijn excuses aan te bieden voor het in slaap te zijn gevallen. Helaas, zijn fooi is naar de eigen geregelde taxi gegaan. Uiteindelijk kwam onze bus om 22.30u aan en zijn we in 16 uur (met twee uur vertraging door een ongeluk) via een zeer mooie, bergachtige route naar Cusco gereden. Over onze bevindingen van Cusco en ons appartement wordt in het volgende reisverslag wat geschreven!
Zoals jullie hebben kunnen lezen is Peru voor toeristen een zeer mooi land! Nu heb ik alle mooie ervaringen beschreven, die vooral ingaan op de natuur van Peru. Helaas konden we tijdens de busreizen niet om de armoede onder de bevolking heen. De armoede uit zich in de vorm van sloppenwijken, bedelaars op straat, mensen die bij stoplichten elke auto aanhouden om wat te verkopen, mensen bij een vuilnisbelt, erg veel straathonden, erg magere koeien en paarden en veel kinderen die elke dag op straat te vinden zijn i.p.v. in de schoolbanken. Helaas kunnen we dit niet een-twee-drie aanpakken, maar proberen Krijn en ik ons steentje bij te dragen door vrijwillig deel te nemen aan projecten die het leven van de cusqeñanen iets aangenamer kunnen maken. Ik zal volgende week beginnen in een project en Krijn zal – als hij beter is - eerst aan z’n scriptie werken.
Muchos besos,
Linda y Krijn
Vanuit Cusco, Peru een eerste reisverslag van onze afgelopen week! Helaas moet ik dit bericht in m'n eentje typen. Krijn ligt ziek op bed :'(. Daarom schrijf ik - uiteraard met goedkeuring van Krijn, haha - dit bericht. Ondanks ik beloofd heb niet te lange verslagen te maken, moet dit verslag wel wat langer zijn om jullie de verhalen van onze leuke trips niet te onthouden. We hopen dat jullie het met plezier lezen!
Zoals in vorig verslag beschreven heeft Krijn gelukkig nog op de laatste dag voor vertrek zijn paspoort weten te regelen. We konden dus onbezorgd op reis. Dachten we. Sta je 's ochtends om 6.30u op schiphol om in te checken, wordt er gevraagd naar je visum om in de verenigde staten te kunnen betreden voor de overstap in New York. Uhh, die hebben we niet, heeft niemand ons verteld? Om vervolgens een antwoord te krijgen als ‘ja, dan moet je deze nog even aanvragen, dan heb je het binnen een kwartier tot 72 uur’. Een dag om afscheid te nemen is nooit leuk, maar dit veroorzaakte toch nog wel even extra paniek. Gelukkig hadden we geen strafblad of bedoelingen om voor lange tijd de VS onveilig te maken, dus kregen we dit visum binnen een kwartier. Gelukkig, inchecken vervolgens gelukt! Na even gezellig met beide families te hebben gezeten bij de ‘hello goodbye’-arrival, was het tijd om afscheid te nemen en het vliegtuig naar New York te pakken. Na wat pakjes zakdoeken te hebben weggegooid , zijn we zonder problemen in 8 uur naar NY gevlogen. Na 2 uur van ‘’strenge’’ douane-controle, een pak mini Pretzels en een pakje reisziekte-tabletten te hebben gekocht, konden we in het vliegtuig naar Lima stappen. Je waande je meteen in Latijns-Amerika, donker haar, spaanse woorden en super schattige kindjes. Na weer een vlucht van 8 uur naar Lima, hebben we zo’n anderhalf uur moeten wachten voor we ons visum voor 90 dagen aan konden vragen. Meteen de backpacks opgehaald en toen geld proberen te pinnen. Helaas, de Rabopas geeft bij bijna alle reizigers in Peru problemen. Creditcard is dus zeer aanbevolen!! Na een laatste controle op het vliegveld kwamen we in de ontvangsthal, waar een mannetje – die twee uur op ons heeft gewacht- met een bordje stond met onze namen. Vervolgens werden we binnen 20 min. naar ons hotel in Lima gebracht, waar het zo’n 25 graden was.
De volgende ochtend hebben kort ontbeten, de tassen weer ingepakt om vervolgens in 6 uur naar Paracas gereden te worden met de bus. Het schrijven over het gebruiken van het verkeer in Peru heeft eerst nog wat uitleg nodig. Zo kennen ze dezelfde soort wegen en dezelfde soort gebruikers van deze wegen als in Nederland, maar wordt er anders omgegaan met regels. Zo hebben ze een keurige witte lijn die de rijbanen scheidt, alleen maken ze hier de regel: links=rechts, tot het echt gevaarlijk wordt. Claxoneren wordt bij ons gebruikt bij gevaar, in Peru wordt er geclaxoneerd om de ander te laten weten dat je de fout ingaat door op een kruising geen voorrang te verlenen of te laten weten dat je gevaarlijk in gaat halen. We hebben soms met kromme tenen in de taxi/bus gezeten! Haha.
Goed, eenmaal aangekomen in Paracas werden we door een schattige Peruviaan opgehaald en naar ons ***hotel gebracht, met uitzicht over de pacifische oceaan! (zie foto’s) De volgende ochtend werden we door dezelfde schattige chauffeur opgehaald (en nog op tijd ook!!) om naar de boot naar Islas Ballestas (poor man’s Galapagos) gebracht te worden. Foto’s van dit prachtige natuurreservaat worden geplaatst.
Na ons witte huidje te hebben verruild voor een rode, werden we naar Ica en Huacachina gebracht. Hier zouden we een rondleiding door de plaatselijke wijngaard krijgen, maar zijn we door onze gids overgehaald om eerst te gaan sandboarden in de zandduinen van Huacachina! We kregen een instructeur aangewezen om vervolgens in een achtbaanrit(!) met een sandbuggy bij 3 zandduinen te kunnen sandboarden. Bij de eerste kregen we uitleg en zijn we van zit/buiklig/staand naar beneden gegleden op de board. Bij de tweede en derde was het de bedoeling dat we staand naar beneden zouden gaan. Omdat de afdaling steeds groter werd en Krijn het zat was om telkens staand te vallen, ging hij bij de meest grote afdaling zittend. Van de afloop van deze laatste rit naar beneden zullen we een filmpje op youtube plaatsen (gemaakt door de instructeur die aan de voet van de 30m hoge zandduin stond), de link volgt nog. Na een goede douche voor Krijn en super lekker eten, werden we naar de wijngaarden gebracht, waar we vol werden gegooid met Pisco. Dit is een soort wijn (mag ik zo niet noemen, maar zo smaakte het), die veel wordt gedronken in Peru.
Hierna werden we weer op de bus gezet naar Nazca, waar het die dag 37 graden was. Gelukkig was het bij aankomst wat minder warm. De volgende ochtend zijn we samen met twee Russen in een vliegtuigje -in drie kwartier- over de Nazca-lijnen gevlogen (ff googlen), wat voor mij na een half uur al een sick-ride werd haha. Gelukkig had de piloot genoeg zakjes mee en werd me beloofd nog maar 4 min. te moeten vliegen. Eenmaal geland wenste de Russin me nog in haar beste engels beterschap. Hierna hebben we een archeologische tour gedaan, waarbij we overblijfselen van de Nazca-cultuur van dichtbij hebben mogen bekijken. Foto’s volgen.
Die avond zouden we om 20.00u op worden gehaald door een peruaanse taxichauffeur, maar om 21.00u was er nog niemand en onze bus zou om 21.30u vertrekken. Zelf maar een taxi geregeld voor het geval de bus op tijd zou komen. Na een half uur te hebben gewacht bij het busstation, was de bus er nog niet maar kwam onze taxichauffeur langs om zijn excuses aan te bieden voor het in slaap te zijn gevallen. Helaas, zijn fooi is naar de eigen geregelde taxi gegaan. Uiteindelijk kwam onze bus om 22.30u aan en zijn we in 16 uur (met twee uur vertraging door een ongeluk) via een zeer mooie, bergachtige route naar Cusco gereden. Over onze bevindingen van Cusco en ons appartement wordt in het volgende reisverslag wat geschreven!
Zoals jullie hebben kunnen lezen is Peru voor toeristen een zeer mooi land! Nu heb ik alle mooie ervaringen beschreven, die vooral ingaan op de natuur van Peru. Helaas konden we tijdens de busreizen niet om de armoede onder de bevolking heen. De armoede uit zich in de vorm van sloppenwijken, bedelaars op straat, mensen die bij stoplichten elke auto aanhouden om wat te verkopen, mensen bij een vuilnisbelt, erg veel straathonden, erg magere koeien en paarden en veel kinderen die elke dag op straat te vinden zijn i.p.v. in de schoolbanken. Helaas kunnen we dit niet een-twee-drie aanpakken, maar proberen Krijn en ik ons steentje bij te dragen door vrijwillig deel te nemen aan projecten die het leven van de cusqeñanen iets aangenamer kunnen maken. Ik zal volgende week beginnen in een project en Krijn zal – als hij beter is - eerst aan z’n scriptie werken.
Muchos besos,
Linda y Krijn
-
28 Januari 2012 - 07:49
Jordy En Dide:
Hoi Linda en Krijn,
Wij horen al wel dat jullie het ontzettend naar jullie zin hebben! Geniet nog van de mooie tijd daar en Krijn heel veel beterschap!!!
Groetjes uit Geesteren,
Jordy en Dide -
28 Januari 2012 - 08:10
Gerard En Ans:
Leuk verhaal, wat een cultuurshock.
Krijn beterschap laat je maar lekker verwennen, nu kan het nog .
Liefs Gerard en ans -
28 Januari 2012 - 09:52
Monique:
Haa Lin en Krijn! :)
Leuk eerste reisverslag, gaaf dat jullie al zoveel hebben gezien in 1 week tijd!! Krijn beterschap verder, hopelijk ben je snel weer de oude!
Liefs! -
28 Januari 2012 - 10:57
Anke:
Hoi Linda & Krijn! Wat leuk om wat van jullie te horen. Fijn dat de reis goed is gegaan en dat jullie ook in de VS nog even welkom waren. Linda, alvast veel succes met de start van je stage. Krijn, heel veel beterschap! Komt dat door het zandhappen?
Groeten uit Oldenzaal en omgeving,
Anke & Nick -
28 Januari 2012 - 12:00
Gerrit En Ria:
Wat een mooi reisverslag,en jullie hebben al heel wat meegemaakt deze eerste week. Hopelijk volgen er nog vele mooie reisverslagen meer.
Krijn van harte beterschap.
groetjes Gerrit en Ria -
28 Januari 2012 - 16:11
Krijn:
Dankjulliewel allemaal! Ik kan inmiddels melden dat ik me weer de oude voel. Gisteren (het is hier nu ochtend) voelde ik me heel belabberd. Het zou inderdaad aan de hoeveelheid binnen gekregen zand kunnen liggen. :P Of aan de alpaca kebab wat ik eergisteren heb gegeten (zielig hè). Er komt nog een you-tube linkje van mijn crash. *Don't try this @ home* -
29 Januari 2012 - 06:04
Jolanda En Gerard:
Hoi Linda & Krijn,
Indrukwekkend wat je allemaal in 1 week tijd kunt meemaken en wat een gereis (denken wij soms dat een autorit van een paar uur al een hele toer is). Een groot verschil is er ook in
temperatuur want het vriest hier op dit moment.
Veel plezier verder en geniet er van. -
29 Januari 2012 - 08:09
John Olde Kalter:
Heej toppers, leuke eerste verhalen, Nu al zoveeeel meegemaakt , waar gaat dat naar toe! Lijkt me geweldig land hoe jullie het beschrijven! Geniet ervan en leuk dat je de belevenissen deelt. Op naar het grote avontuur!!! Groetjes John -
29 Januari 2012 - 08:41
Sander:
Leuk dat jullie heelhuids zijn aangekomen. Nu even tot rust komen. Wanneer begint het werkende leven in Peru? (p.s. Krijn, je moet de alpaca's ook met rust laten :-) ) -
29 Januari 2012 - 15:29
Rosanne:
Hallo Linda (en Krijn natuurlijk),
Leuk om wat van je te lezen. Veel plezier en succes daar!
Liefs Roos -
29 Januari 2012 - 21:39
Harry :
mooi verslag,
de RABO card had ik jullie kunnen vertellen, zefde ervaring gehad. Dit geldt ook voor Thomas Cook reischeques. (worden ook alllen door Rabo uitggeven) gelukkig hebben jullie wel andere betaalmiddlen bij je.
Beterschap en veel plezier verder
Harry -
31 Januari 2012 - 12:31
Bart:
Dat klinkt echt super mooi!
Gaaf dat sandboarden lijkt me.
Geniet ervan!
Groetjes vanuit het koude Twente -
01 Februari 2012 - 11:07
Laura:
Hoi Linda & Krijn,
eindelijk heb ik tijd kunnen maken voor het lezen van dit 'lange' reisverslag :P Supermooie verhalen, ben jaloers :D
Ik ben benieuwd naar het volgende verslag! Veel plezier en succes beiden!
Liefs -
02 Februari 2012 - 18:17
Ank Nijhuis:
Hoi Linda en Krijn.
Zoals beloofd heb ik de eerste verhalen gelezen. Leuke ervaringen wat jullie daar op doen. Blijf genieten, en wij genieten van jullie verhalen hier. En jullie hebben beter weer dan wij hier. Het is hier vreselijk koud. Ik zal vast nog wel weer een verhaal van jullie tegen komen, en met plezier lezen.Heel veel succes daar.
Groetjes Ank -
03 Februari 2012 - 16:58
Jolanda Gerrits:
hoi Krijn en Linda
ik heb dus ook jullie site gevonden en zal deze ook regelmatig even bekijken!
Leuk , die reisverslagen en als ik het zo lees, hebben jullie al de nodige indrukken en ervaringen opgedaan.
Geweldig, geniet er lekker van!
Ik wens jullie nog een geweldige tijd toe vanuit een besneeuwd almelo
groetjes jolanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
