Nĭhăo: Shànghăi!
Blijf op de hoogte en volg Krijn & Linda
10 Februari 2015 | China, Sjanghai
Ons allereerste reisverslag vanuit China! Na lange voorbereiding, waaronder de met moeite verkregen visum, zijn we dan eindelijk 4 februari geland in Shanghai. Hoe moeizaam de aanvraag van het visum ging, zo eenvoudig konden we via de immigratiecontrole op het vliegveld. We werden ontvangen door een ontzettend vriendelijke vrouw van de immigratie, die samen met haar collega moest lachen om het paspoorthoesje van Krijn (hoesje met een foto van ons samen). Via een elektronisch apparaatje konden we haar feedback geven op haar werk door op de smiley die van toepassing was, te drukken. Wij hebben uiteraard op ‘great service’ gedrukt. Toen we richting uitgang liepen, moesten er de nodige boodschappen gedaan worden. Omdat Krijn bij de backpacks bleef, mocht Linda zich uitleven in de supermarkt. Ze keek haar ogen uit! Al die Chinese tekens, producten waar we nog nooit van gehoord hadden en kassières die geen Engels konden. Toch maar heel safe gegaan voor een grapefruitdrankje, water en chipjes, daar konden we die avond wel even mee vooruit. Eenmaal bij de taxi’s was het nog een uur rijden naar ons hotel, waar we aankwamen in een steenkoude foyer, brrr, centrale verwarming kennen ze hier niet. Gelukkig wel op onze kamer. Prima (harde!) slaapplek.
Waarvoor we gewaarschuwd waren, maar wat desondanks lichtelijk tegenviel, was de taalbarrière. Graag zouden we meer in contact komen en dingen vragen maar het Engels is minimaal en ons Mandarijns beperkt zich vooralsnog tot ‘ni hao’ (hallo) en ‘xièxie’ (bedankt). Neem daarbij dat de meeste websites niet te benaderen zijn, zoals Google, en het organiseren van een tripje of vervoer wordt al een hele klus. Nadat we (of eigenlijk Krijn :p) tot 13.30u hebben (heeft) uitgeslapen, zijn we even op pad gegaan in de buurt van het hotel. Toevallig kwamen we een mooie tempel tegen, de Jade Buddha Temple, waar we onze eerste foto’s konden schieten. Prachtig, we konden zelfs een soort mis meemaken waar ongeveer 20 monniken – voor ons Chinees gebrabbel – hun gebeden deden. Daarna was het tijd voor onze eerste groene Chinese thee; lekker na zo’n koude wandeling door de stad (het was een graadje of 6). Megagrote kruispunten, waar je groen kunt hebben als wandelaar, maar toch overreden kan worden door auto’s. Altijd blijven oppassen dus. Gelukkig vallen we door onze lengte en haarkleur enorm (!) op, haha (hoewel het gestaar reuze meevalt). Toen we honger hadden, zijn we op zoek gegaan naar een leuk tentje en op aanraden van Ruud en Lianne (nichtje Linda) hebben we ‘hot pot’ gegeten met dumplings. Jammie! Midden op tafel krijg je een grote pan met kokende kippensoep en/of gekookt water met hete pepers. Dan kun je kiezen welk vlees je wilt en de stukjes vlees moet je even laten koken in de pan. Omdat in eerste instantie geen van de obers Engels sprak, hebben we maar wat geprobeerd. Toen duidelijk werd dat wij van deze etenswijze geen (Chinese) kaas hadden gegeten, heeft de enige Engelssprekende ober (Kao) ons heel attent geholpen. Hij heeft een paar sausjes die niet te pikant waren voor ons gemengd en ons voorgedaan hoe we alles moesten eten. Erg lekker! Mensen zijn over het algemeen superaardig en lachen vaak; we werden zelfs door zo’n schattig Chinees meisje uitgezwaaid op straat. Ook de hondjes op straat vinden ons leuk, haha. Hoewel er in sommige restaurants honden worden geserveerd, worden de aangelijnde honden die als huisdier worden gehouden goed verzorgd. We hebben verschillende honden met gekleurde pakjes en pandapakjes, versierd met rinkelende balletjes voorbij zien komen. En oja, op de terugweg kwamen we dansende oude mensen in het park tegen, maar we hadden het te koud om te blijven kijken.
De dag erna zijn we met een übertoeristische hop-on-hop-offbus gegaan. Eerste stop was het People’s Park; een rustig park in deze enorme metropool. Heerlijk vergeleken met de drukte van de rest van de stad – te bedenken dat er superveel wordt afgetoeterd in het verkeer. Na een korte wandeling vervolgden we onze tocht naar de Yùyuán of Yu Gardens. Deze tuinen zijn niet zozeer tuinen met bloemen en planten, maar met rotsformaties, tempels en water. Moe maar voldaan hielden we een theepauze bij het in China zeer beroemde theehuis Húxīntíng. In navolging van Queen Elisabeth, Gerhard Schröder en Aziatische prominenten hebben we hier genoten van heerlijke thee die hier niet uit zakjes komt, maar van blaadjes die nagenoeg rechtstreeks vanaf het land komen. Bij deze Gardens en het theehuis ligt een grote bazaar die we zijn afgestruind. Vele kraampjes met de – in onze ogen – raarste snuisterijen en versnaperingen. Geuren varieerden er van bijzonder lekker naar bijzonder onaangenaam (in menukaarten ook vertaald als ‘stinky, smelly tofu!!’, echt om van over je nek te gaan). Op de bazaar heeft Linda haar eerste panda-item ingekocht. Hoeveel zullen er nog volgen? ;-)
Onze voorlopige laatste dag in Shanghai (op het einde van onze reis zijn we hier ook nog 2 dagen) zijn we begonnen op The Bund. The Bund is een iconische promenade aan het water met uitzicht op fraaie gebouwen (ik denk dat velen het panorama zullen herkennen van tijdschrift of tv). Bij onze toeristische busticket zat toegang tot het observatieplatform van de Jīnmào Tower inbegrepen. Het platform bevindt zich op de 88e verdieping van deze kolos (ca. 420 meter), wat ons een ver uitzicht over Shanghai gaf. Op de terugweg naar ons hotel, hebben we een restaurantje meegepikt. Zelf uiteten is spannend: geen Engelssprekenden, geen vorken, maar stokjes, maar wel hongerige buikjes. Zowel nationale/lokale als bekende (noodles) gerechten vallen tot dus ver zeker in de smaak. Shanghai was mooi, maar we kijken ook uit om te vertrekken naar Hángzhōu, wat ook wel het Venetië van de Oriënt wordt genoemd. Benieuwd wat ons daar te wachten staat…
Ps. We proberen wekelijks een update te doen van onze reis, afhankelijk van de toegang tot internet (die vrij beperkt is).
Groeten,
Linda & Krijn
Waarvoor we gewaarschuwd waren, maar wat desondanks lichtelijk tegenviel, was de taalbarrière. Graag zouden we meer in contact komen en dingen vragen maar het Engels is minimaal en ons Mandarijns beperkt zich vooralsnog tot ‘ni hao’ (hallo) en ‘xièxie’ (bedankt). Neem daarbij dat de meeste websites niet te benaderen zijn, zoals Google, en het organiseren van een tripje of vervoer wordt al een hele klus. Nadat we (of eigenlijk Krijn :p) tot 13.30u hebben (heeft) uitgeslapen, zijn we even op pad gegaan in de buurt van het hotel. Toevallig kwamen we een mooie tempel tegen, de Jade Buddha Temple, waar we onze eerste foto’s konden schieten. Prachtig, we konden zelfs een soort mis meemaken waar ongeveer 20 monniken – voor ons Chinees gebrabbel – hun gebeden deden. Daarna was het tijd voor onze eerste groene Chinese thee; lekker na zo’n koude wandeling door de stad (het was een graadje of 6). Megagrote kruispunten, waar je groen kunt hebben als wandelaar, maar toch overreden kan worden door auto’s. Altijd blijven oppassen dus. Gelukkig vallen we door onze lengte en haarkleur enorm (!) op, haha (hoewel het gestaar reuze meevalt). Toen we honger hadden, zijn we op zoek gegaan naar een leuk tentje en op aanraden van Ruud en Lianne (nichtje Linda) hebben we ‘hot pot’ gegeten met dumplings. Jammie! Midden op tafel krijg je een grote pan met kokende kippensoep en/of gekookt water met hete pepers. Dan kun je kiezen welk vlees je wilt en de stukjes vlees moet je even laten koken in de pan. Omdat in eerste instantie geen van de obers Engels sprak, hebben we maar wat geprobeerd. Toen duidelijk werd dat wij van deze etenswijze geen (Chinese) kaas hadden gegeten, heeft de enige Engelssprekende ober (Kao) ons heel attent geholpen. Hij heeft een paar sausjes die niet te pikant waren voor ons gemengd en ons voorgedaan hoe we alles moesten eten. Erg lekker! Mensen zijn over het algemeen superaardig en lachen vaak; we werden zelfs door zo’n schattig Chinees meisje uitgezwaaid op straat. Ook de hondjes op straat vinden ons leuk, haha. Hoewel er in sommige restaurants honden worden geserveerd, worden de aangelijnde honden die als huisdier worden gehouden goed verzorgd. We hebben verschillende honden met gekleurde pakjes en pandapakjes, versierd met rinkelende balletjes voorbij zien komen. En oja, op de terugweg kwamen we dansende oude mensen in het park tegen, maar we hadden het te koud om te blijven kijken.
De dag erna zijn we met een übertoeristische hop-on-hop-offbus gegaan. Eerste stop was het People’s Park; een rustig park in deze enorme metropool. Heerlijk vergeleken met de drukte van de rest van de stad – te bedenken dat er superveel wordt afgetoeterd in het verkeer. Na een korte wandeling vervolgden we onze tocht naar de Yùyuán of Yu Gardens. Deze tuinen zijn niet zozeer tuinen met bloemen en planten, maar met rotsformaties, tempels en water. Moe maar voldaan hielden we een theepauze bij het in China zeer beroemde theehuis Húxīntíng. In navolging van Queen Elisabeth, Gerhard Schröder en Aziatische prominenten hebben we hier genoten van heerlijke thee die hier niet uit zakjes komt, maar van blaadjes die nagenoeg rechtstreeks vanaf het land komen. Bij deze Gardens en het theehuis ligt een grote bazaar die we zijn afgestruind. Vele kraampjes met de – in onze ogen – raarste snuisterijen en versnaperingen. Geuren varieerden er van bijzonder lekker naar bijzonder onaangenaam (in menukaarten ook vertaald als ‘stinky, smelly tofu!!’, echt om van over je nek te gaan). Op de bazaar heeft Linda haar eerste panda-item ingekocht. Hoeveel zullen er nog volgen? ;-)
Onze voorlopige laatste dag in Shanghai (op het einde van onze reis zijn we hier ook nog 2 dagen) zijn we begonnen op The Bund. The Bund is een iconische promenade aan het water met uitzicht op fraaie gebouwen (ik denk dat velen het panorama zullen herkennen van tijdschrift of tv). Bij onze toeristische busticket zat toegang tot het observatieplatform van de Jīnmào Tower inbegrepen. Het platform bevindt zich op de 88e verdieping van deze kolos (ca. 420 meter), wat ons een ver uitzicht over Shanghai gaf. Op de terugweg naar ons hotel, hebben we een restaurantje meegepikt. Zelf uiteten is spannend: geen Engelssprekenden, geen vorken, maar stokjes, maar wel hongerige buikjes. Zowel nationale/lokale als bekende (noodles) gerechten vallen tot dus ver zeker in de smaak. Shanghai was mooi, maar we kijken ook uit om te vertrekken naar Hángzhōu, wat ook wel het Venetië van de Oriënt wordt genoemd. Benieuwd wat ons daar te wachten staat…
Ps. We proberen wekelijks een update te doen van onze reis, afhankelijk van de toegang tot internet (die vrij beperkt is).
Groeten,
Linda & Krijn
-
11 Februari 2015 - 00:00
Rieky:
Fijn dat jullie veilig geland zijn na veel gedoe met het visum. Wij gaan jullie weer volgen via de reisverslagen leuk om te lezen. Foto's?
Linda er is genoeg ruimte voor de panda item in jullie huis.
Veel plezier samen. -
11 Februari 2015 - 09:14
Monique:
Haa Lin en Krijn,
Leuk om wat te horen van jullie vanuit China!! Al heel wat meegemaakt zo te lezen! :)
Veel plezier verder samen, maar dat zal vast wel goed komen!!
Groetjes, Monique
-
11 Februari 2015 - 09:59
Krijn:
Ha,
De foto's komen binnenkort. Internet is hier niet bepaald gemakkelijk voor buitenlanders. ;-) -
11 Februari 2015 - 14:05
Ans En Gerard:
Hoi krijn en Linda,
Leuk om jullie eerste verslag te lezen. Gaat het communiceren al beter? Of is het nog steeds hand en voetenwerk?
Groetjes -
11 Februari 2015 - 16:39
Alicia:
Leuk verslag! Spoedcursus Mandarijn is dus niet eens via internet te volgen. Dan blijkt maar weer hoe hard je het vaak nodig hebt.
Klinkt nu als al een geweldige trip, geniet er van! -
12 Februari 2015 - 10:16
Lianne:
Erg leuk om te lezen!! Veel plezier nog :-) -
13 Februari 2015 - 08:55
Krijn:
Dank, jullie allen. We zitten nu in hostels waar men vrij aardig Engels kan, wat een hele opluchting is.
Ps. Morgen 22 graden. -
17 Februari 2015 - 12:15
Anke:
Leuk om te lezen. Hoe was het in de hostels waar ze jullie hopelijk makkelijker konden begrijpen? Een Chinese studente herkende jullie paarse wokkels niet. Maar zo te lezen hebben jullie je nog goed gered met het eten. Veel plezier nog.
-
17 Februari 2015 - 14:34
Linda:
Bedankt voor de leuke reacties! In de hostels is het gelukkig qua taal stukken beter!! Daar zoeken we ze nu ook voor op eigenlijk en dat werkt :). Nieuwe verslag komt snel! -
17 Februari 2015 - 22:53
Ruben En Liz:
Fijn dat we zo toch een beetje met jullie mee kunnen reizen! Enjoy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
